چون انحلال تركيبات سرب در حلال ها كم مي باشد، لذا براي توليد سرب بيشتر از روش پيرومتالورژي (خشك) استفاده مي شود. اساسا سرب به دو روش سنتي و جديد استخراج مي شود. الف – روش سنتي يا روش كوره بلند در حال حاضر بيش از 75 درصد سرب جهان به اين روش توليد مي شود. به دليل حجم بالاي سرمايه گذاري، ايجاد آلودگي بيشتر و بازدهي انرژي پايين تر اين روش در حال منسوخ شدن است. تهيه سرب در اين روش در سه مرحله ذيل صورت مي پذيرد: 1- مرحله زينتر و تشويه در اين مرحله كنسانتره سرب را حرارت مي دهند تا تركيبات سولفوري عمدتا به اكسيد سرب تبديل شده و مواد فرار و تركيبات ناپايدار از كنسانتره خارج شوند. 2- مرحله ذوب و احياء در اين مرحله كنسانتره تسويه شده همراه با مواد كمك ذوب و كك وارد كوره بلندشده و در اثر دمش اكسيژن و حرارت گازهاي احيايي تشكيل شده و موجب تبديل تركيبات مختلف سرب به سرب خالص مي شود. سرب وارد فاز مذاب شده و ناخالصي هاي همراه با سربار سازه ها به سرباره مي روند. 3- مرحله تصفيه عيار سرب به دست آمده از كوره بلند حدود 97 درصد است. جهت افزايش عيار به 9/99 درصد، در اين مرحله ناخالصي هايي مانند Zn ; Cd ; Ag ; Cu حذف مي شوند. ب – روشهاي جديد يا مستقيم در اين روش ها (روش كالدو يا TBRC، روش KIVCAT، روش QSL و روش اتوكومپو) بر خلاف روش كوره بلند، استخراج سرب از كانه در يك مرحله صورت مي گيرد و نياز به تسويه جداگانه كنسانتره نيست. مشابه روش سنتي سرب خام به دست آمده لازم است كه به منظور افزايش عيار تحت عمليات تصفيه قرار گيرد.