مس اول از مس شروع مي کنم. مس با تماس مستقيم جذب نمي شود. اما در اطراف ما منابع بسياري از مس وجود دارد که ممکن است هر روز مقدار زيادي از آن را جذب کنيم. سويا، دل، جگر،کليه، شکلات، چاي سياه، قارچ، گندم و حبوبات و مغز ها از منابع مس هستند و خوردن آن ها مقدار مس را در بدن زياد مي کند. اگر لوله هاي آب مسي باشند ، آبي که از آن خارج مي شود حاوي مس است. مس و روي رابطه ي عکس با هم دارند و با زياد شدن يکي از آن ها ديگري کم مي شود. وقتي استرس زيادي داشته باشيم ، آدرنالين بدن تهي مي شود که اين ميزان روي را کاهش و در عوض مس را افزايش مي دهد. کمبود ويتامين هم به همين شکل مس بدن را زياد مي کند. سم هايي که روي ميوه مي زنند حاوي سولفات مس است و خوردن آن باعث مي شود سطح مس بدن بالا برود. اما مس هميشه مضر نيست و در بدن وظايفي را بر عهده دارد. اما بايد به اندازه باشد زيرا وجود بيش از حد هر چيز مضر است. مس رابط بين کلسيم و استخوان و بافت هايي مثل رباط ، پوست ، مو ، ناخنو … است و آن هارا به هم پيوند مي زند. کمبودش باعث پوکي استخوان هم مي شود. مس به سلول ها انرژي مي بخشد و اگر مس وجود نداشته باشد ما احساس خستگي مي کنيم. کمبود مس در زنان باعث ناباروري ، کيست تخمدان ، سقط جنين و اختلالات جنسي مي شود . در مردان روي در سيستم توليد مثلي نقش دارد و عدم تعادل مس در مردان آنان را به برقراري رابطه جنسي کم ميل مي کند. مس روي اعصاب نيز تاثير گذار است و کمبودش سبب کاهش قدرت حافظه به خصوص در افراد جوان، افسردگي، اضطراب، اختلال دو قطبي، اسکيزوفرني و ساير اختلالات عصبي مي شود. مادري که کمبود مس داشته باشد فرزند او نيز با همين مشکل روبه رو است. سرب سري قلزي سنگين و براي بدن مضر است. فاضلاب هاي کارخانه ها (خصوصا رنگ سازي) يا لوله هاي سربي زير زمين گاهي با آبهاي زير زميني مخلوط مي شوند و آبهاي آلوده به سرب وارد منزل ما مي شود. يا همين آبها گياهان را مپرورانند و گياهان توسط گياه خواران خوره مي شود و ما گوشت گياه خواران را مي خوريم ! چرخه اي که باعث مي شود سرب وارد بدن ما شود. سم هايي که براي آفت زدايي استفاده مي شود ، سرب را وارد گياهان و ميوه مي کند و باز هم همان چرخه قبلي. فلزات سنگين مثل سرب در بدن دفع نمي شود و در بافت ها انباشته مي شوند.وجد سرب باعث رشد و گسترش عفونتهاي ويروسي، باکتريايي و قارچي مي شود. اختلالات عصبي ، انواع سرطان ها ، بر هم خوردن تعادل هورمونها ، سقط جنين ، اختلالات تنفسي و قلبي عروقي ، آسيب به کبد، کليه ها و مغز ، اختلالات غدد درونريز ، عفونتهاي ويروسي مزمن ، اختلال در عملکرد آنزيمها ، تغيير در سوخت و ساز ، ناباروري ، خستگي ، تهوع و استفراغ ، تحريک پذيري ، تضعيف سيستم ايمني بدن ، تخريب ژنها ، پيري زودرس ، اختلالات پوستي ، کاهش حافظه ، ريزش مو ، پوکي استخوان ، بي خوابي و در نهايت مرگ از عوارض وجود فلزات سنگين در بدن است. هميچ چند عارضه نشان مي دهد که اين فلزات چقدر مي توانند خطرساز باشند. در ديگر جاهايي که مي توان سرب يافت مي توان به سراميک ، خاکستر سيگار ، ريمل و رژ لب ، رنگ ، شراب ، رنگ مو ، باطري خودرو ، دود اگزوز و غيره اشاره کرد.
